En daar stond ik dan, 1997 in Napa Valley.  Cruisend met een Q45 Infinity opzoek naar die nieuwe wereldwijnen. Opus One, Bernardus en de rest van het  Mondavi kartel kende we al... but whats new? Vanuit het niets verschijnt het bord Raymond Vineyard & Cellar. En zoals je altijd wordt aangetrokken door je eigen voornaam, kon ik een dergelijk benoemde wijn, niet laten passeren.

Na een lange oprijlaan eindigt de weg op een kleine parkeerplaats en bevindt zich daar 'Chateau' Raymond.  Een semi-bungalow die meer weg heeft van een tennisclubkantine. Kortom, de impressie van buitenaf is een beginnend wijnhuis met een paar veldjes ranken en een hobbyist aan het roer.

Bij binnenkomst is de'merchandising' niet van de lucht.....Raymond houdt van zijn voornaam. Kurkentrekkers, sommelliersmessen, keukenschorten, poloshirts en zelfs Raymond olijfolie en honing. Ze kunnen klaarblijkelijk nog niet rondkomen van hun wijnproductie?

Hier valt geld te verdienen als de wijn goed is denk ik bij mezelf.